De Otolift vindt hij geweldig

Collin Daane

Collin is een vrolijke jongen van 7 jaar, bijna 8. Hij schuift over de vloer en laat zijn huisdier, een goudvis, zien. Opgewekt legt hij uit dat de vis oranje is met een stukje wit op zijn buik. Collin straalt. Zijn moeder Aëlissa vertelt: “Afgelopen zomer was heerlijk. De kinderen speelden veel buiten in de tuin waar ze een eigen plekje hebben. Collin kon met zijn speciale fiets overal heen rijden. Ik moet er niet aan denken dat we in een aangepaste flat op vijfhoog hadden gezeten.

Vlak na zijn geboorte werd bij Collin een hersenbeschadiging geconstateerd, waarschijnlijk veroorzaakt door een bloeding. Hierdoor is hij eenzijdig verlamd en kan hij niet lopen of staan. Wel kan hij zitten en heel goed schuiven. Hij is het gewend en weet niet anders. We woonden eerst in een jaren dertig huis hier in het dorp. Het was te klein en er paste geen traplift in. Na de geboorte van onze dochter Logann, drie jaar geleden, zijn we op zoek gegaan naar een ander huis. We zochten eigenlijk een woning met een tuin.

De gemeente stelde voor om gelijkvloers te gaan wonen. Maar we wilden met twee kleine kinderen, waarvan één met een handicap, niet op een flat met een balkonnetje wonen. Gelukkig vonden we dit huis en het was perfect. Er werd een traplift geïnstalleerd die precies voor de deur van Collin zijn slaapkamer uitkomt. Wat een verademing was dat. Jaren heb ik hem de trap op en af getild, zelfs toen ik in verwachting was van Logann. Toen onze dochter geboren was, bracht ik eerst Collin en dan zijn zus naar boven of beneden. Je denkt er niet over na, je doet het gewoon.

Zelfstandigheid en vrijheid met zijn traplift

Eind vorig jaar onderging Collin een zware heupoperatie. Na een week mocht hij naar huis met een brace om. De herstelperiode was erg pittig voor Collin en voor ons als gezin. De eerste paar weken heeft hij beneden geslapen. Hij was blij dat hij op een gegeven moment weer met de Otolift naar boven kon. Slapen in je eigen bed is veel fijner natuurlijk. Hij vindt de lift geweldig en hij kan hem zelf bedienen met een soort joystick. Soms zegt hij: ‘Mama, ik ga even boven spelen.’ Collin is nog druk bezig met revalideren. Hij werkt en leert om zijn lichaam weer te vertrouwen. Veel dingen moet hij opnieuw leren, maar de traplift is vertrouwd. De Otolift betekent voor ons vrijheid en voor Collin zelfstandigheid. Onze wens om zorgeloos te kunnen wonen op een plek die we zelf uitkozen, is uitgekomen.”