Menu

In twee seconden veranderde mijn leven

De heer Anand Rewat

Anand (41): “Met mijn blote voeten klom ik tot in de top van een kokospalm om een kokosnoot te plukken. Zoals ik dat wel vaker deed, wilde ik een rot blad eruit halen. Met twee handen pakte ik het blad en voor ik het wist, viel ik tien meter naar beneden. Ik was negentien jaar en in twee seconden veranderde mijn leven. Ik landde op mijn benen en daardoor heb ik het overleefd. Mijn enkel was gebroken en ik had een scheurtje in mijn ruggenmerg waardoor mijn zenuwen bekneld zaten. Opstaan lukte niet. Ik zag dat mijn voet achterstevoren stond, maar ik voelde niks. Er was iets heel erg mis, dat was wel duidelijk. In Suriname gaan de dingen niet zoals in Nederland. De chirurg was in het buitenland en het duurde acht dagen voordat ik geopereerd werd. Mijn zenuwen waren bekneld en ze hebben te lang gewacht. Anders had ik waarschijnlijk kunnen lopen, nu heb ik een gedeeltelijke dwarslaesie. Vijf maanden heb ik in het ziekenhuis in Paramaribo gelegen.

Meneer Rewat kan door een val niet meer lopen

Mijn vrouw heb ik in Nederland ontmoet, toen zat ik dus al in een rolstoel. Echte liefde. We hebben een zoontje van zes jaar en we hadden een dochtertje. Zij is drie jaar geleden overleden, acht dagen na haar geboorte. We hadden veel verdriet en stress. Er waren zoveel herinneringen in dat huis. We wilden een stap maken, een nieuw begin in een nieuw huis. Voordat de traplift er was, ging ik zittend de trap op en af. Heel lastig en erg vermoeiend. Ik kan niet beschrijven hoe blij ik was toen de Otolift geplaatst werd.

Een nieuwe start

We wonen hier fijn en pakken het leven weer op. Mijn vrouw heeft een kleine schoonheidssalon aan huis. Ze lijkt weer levendiger en dat vind ik fijn om te merken. Ons zoontje heeft vriendjes in de buurt en samen kunnen ze in het speeltuintje voor ons huis spelen. Zelf werk ik fulltime bij de gemeente. Het is dichtbij en ik kan er in mijn rolstoel naar toe. Mijn collega’s helpen me waar dat nodig is.

Meneer en mevrouw Rewat. Meneer gebruikt de traplift omdat hij niet meer kan lopen.

Steun van familie en vrienden

Mijn familie en vrienden zijn heel belangrijk. Na het ongeluk namen ze me overal mee naar toe en dat heeft me geholpen alles positief te zien. Nog steeds zijn ze er voor ons. Natuurlijk heb ik soms een mindere dag. Het gaat redelijk goed nu met ons gezin. Ik blijf positief en dat maakt het leven een stuk prettiger.

Meer klantverhalen

Bekijk hier alle klantverhalen